Jonge Vrijmetselaren

Zoals u heeft kunnen lezen in Onze Loge is L’Union Frédéric de afgelopen jaren sterk verjongd. In de onderstaande teksten geven jonge vrijmetselaren antwoord op de vraag: ‘waarom ben je vrijmetselaar geworden?’

Kruispunt

Als 40 jarige ben ik op een gegeven moment op een kruispunt gekomen en keek ik terug naar wat ik allemaal in mijn korte reis tot dan toe heb meegemaakt; de mensen die ik ontmoet heb, geboorte van mijn kinderen bijvoorbeeld, mijn carrière en vroeg ik mezelf af: Ben ik nu wel op de goede weg? Doe ik het allemaal wel goed? Hoe moet ik verder gaan en welke weg moet ik nu ingaan naar mijn vervolgende reis? Ik ben altijd op zoek geweest naar mijn ik en hoe ik mijn ik kan verbeteren voor mezelf en mijn naasten. Wie kan mij daarbij helpen? Dat kan niemand, dat komt nu eenmaal op mezelf aan.” Ken u zelve” . Op mijn zoektocht naar wie mij toch enigszins op weg kan helpen en handvatten / gereedschappen kan aandragen in mijn ontwikkeling, ben ik via een familielid, die ook Vrijmetselaar is, in contact gekomen met de Vrijmetselarij. Het werken met symboliek, ritualen, broederschap / gelijkgestemden, respect voor elkaar, compareren over van alles en nog wat. Van dagelijkse dingen tot aan bijvoorbeeld filosofische onderwerpen en dat spreekt mij enorm aan. Vrijmetselaar zijn betekent voor mij werken aan jezelf, wederzijds respect, je kennis delen met je medemens opdat zij er ook beter van worden. Tijdens een avond voor belangstellenden ben ik in gesprek geraakt met enkele Vrijmetselaars van Loge L’Union Frédéric. Wat mij direct opgevallen is, is dat er ook veel generatie genoten lid zijn van deze loge, hetgeen het voor mij nog veel gemakkelijker maakte om mezelf aan te melden. De wekelijkse bijeenkomsten zijn zeer interessant met vele verschillende en verdiepende onderwerpen.

– Jerry

Darwins_Thinking_Path

Verder ontwikkelen met anderen

Ik heb altijd al belangstelling gehad voor filosofische en spirituele onderwerpen gehad en ik voelde steeds meer de behoefte om hier op meer gestructureerde wijze te mee bezig te zijn, om zo nieuwe inzichten over mijzelf en de wereld om mij heen te verkrijgen. In essentie komt het erop neer dat ik mij samen met anderen in geestelijk opzicht verder wil ontwikkelen, in aanvulling op de ontwikkeling die ik als persoon sowieso al doormaak in het “normale leven”. Voorwaarde hierbij is wel dat ik zelf mijn eigen ideeën kan blijven vormen en niet door anderen wordt bepaald wat de waarheid is en wat ik ergens van moet vinden. Ik vind het namelijk van groot belang dat ieder mens dat voor zichzelf uitmaakt en steeds zonder dogma’s open blijft staan voor nieuwe inzichten en bereid blijft om naar de opvattingen van anderen te luisteren.

Hoewel ik denk dat georganiseerde religies voor veel mensen van grote waarde kunnen zijn, is het door de van bovenaf opgelegde dogma’s daarom niets voor mij. Naarmate ik mij meer begon te verdiepen in de Vrijmetselarij kwam ik steeds meer tot de overtuiging dat ik daar wel zou kunnen vinden wat ik zocht. Ik heb daarom besloten om een kennismakingsgesprek bij L’Union Frédéric e aan te vragen en gedurende dit gesprek en de daaropvolgende gesprekken met een aantal broeders van de loge werd dat beeld bevestigd. Ik voelde direct een bepaald respect en vertrouwen, terwijl dit nota bene een eerste kennismaking met allen was!

Ik heb er dan ook met volle overtuiging voor gekozen om mij in te laten wijden en heb daar nog geen moment spijt van gehad. Dat komt allereerst door de inhoud van het rituaal en de tijdens de comparities opgeleverde bouwstukken, waardoor ik iedere keer weer aan het denken wordt gezet. Dat kan door het rituaal of het bouwstuk zelf zijn, of juist door een opmerking of een vraag van een broeder, waardoor er net weer een ander licht op de zaak komt te schijnen. Daarnaast spreekt de respectvolle manier waarop de broeders van L’Union Frédéric met elkaar omgaan mij zeer aan. Ondanks, of misschien wel juist dankzij, de grote verschillen in leeftijd en maatschappelijke achtergrond, bestaat er een gevoel van eenheid en heb ik mij er vanaf het begin af aan thuis gevoeld. Ik kan dan ook oprecht zeggen dat ik er goed aan heb gedaan om vrijmetselaar te worden.

– Joep

Eerdere bijdragen:

[faq cat_id=”9″]